جنبش دانشجويي برمه

پيشينه تاريخي

1-1) مبارزه براي استقلال

جنبش سياسي و مبارزات دانشجويي در جهت كسب آزادي ملي از وجهه اي منحصر به فرد در كشور برمه بر خوردار مي باشد. دانشجويان كشور برمه همواره به عنوان نيرويي متحرك در جبهه مبارزات آزادي خواهانه عليه سلطه استعمار مطرح بوده اند. اين نقش به مدت سه دهه و نيم از زمان سلطه حكومت نظامي در اين كشور ادامه داشته است. بنابراين جنبش دانشجويي كشور از مبارزات تاريخي مردم برمه در جهت كسب استقلال و رهايي از چنگال استعمار انفكاك ناپذير است. در سال 1906 ميلادي با پيدايش انجمن بوداييان جوان با عنوان (YMBA) جنبش دانشجويي از وجهه اي ملي برخوردار گرديد.در سال 1920 ميلادي، جنبش دانشجويي برمه به اعتصاب بر عليه تصويب ماده قانون مصوب سال 1920 كه بر اساس آن دانشگاه رانگون در شمار دانشكده هاي دانشگاه كلكته قرار مي گرفت مبادرت نمود. اين اعتصاب نه تنها از حمايت همه جانبه شهروندان برمه اي برخوردار گرديد بلكه عرق ميهن پرستي مردم برمه را نيزبيش از پيش افزايش داد.
از زمان حكومت استعمار(طي سال هاي 1936 و 1938 ميلادي)مي توان به عنوان دوره وقوع گسترده ترين اعتصابات دانشجويي كشور برمه و تشكيل چندين سازمان آزادي بخش دانشجويي نظير اتحاديه دانشجويان دانشگاه رانگون (RUSU) ، اتحاديه دانشجويان برمه اي و انجمن ذي نفوذ (برمه ما) ياد نمود. در سال 1939 ميلادي وقبل از جنگ جهاني دوم، گروهي از دانشجويان پيشرو برمه اي اقدام به تشكيل نهادي انقلابي با نام ارتش استقلال برمه (BIA) در شهر بانكوك نمودند كه هدف آن آزادسازي كشور از چنگال استعمار با بهره گيري از نيروي نظامي بود. گفتني است كه رهبري اين گروه را ژنرال Aung كه از رهبران برجسته پيشين جنبش دانشجويي بود بر عهده داشت. پس از سلطه ژاپن بر كشور،دانشجويان ميهن پرست برمه اي از انگيزه هاي واقعي امپرياليسم ژاپن آگاه شده، در نتيجه با تشكيل حزب ضد فاشيسم با عنوان (AFPFL) به مبارزه بر عليه استعمار گران ژاپني پرداختند.
در 27 مارس سال 1945 ميلادي، مقاومت عليه نيروهاي ژاپني به رهبري حزب (AFPFL) و مبارزات مردم در سراسر كشور به بيرون راندن سلطه گران از كشور منجر گرديد.پس از جنگ جهاني دوم،حزب دانشجويي (AFPFL) از نفوذ سياسي قابل توجهي در ميان مردم كشور برخوردار گرديده و ژنرال آنگ سان، با كناره گيري از ارتش و دعوت همقطاران خود جهت فعاليت در حزب به رهبير ملي مبدل گرديد.به واسطه تلاش هاي خستگي ناپذير وي،كليه گروه هاي قومي كشور تحت رهبري حزب (AFPFL) با يكديگر متحد گرديدند.در همين اثناء فرا خوان اعتصاب عمومي بر عليه استعمارانگليس اعلام گرديد. يك چنين اتحاد بي سابقه و مبارزه همگاني جهت نيل به آرماني ملي در نهايت به استقلال واقعي كشور در مورخه 4 ژانويه1948 ميلادي، منجر گرديد.

2-1) دهه هاي پس از استقلال(1962-1948)

در نتيجه كسب استقلال،بر قراري دموكراسي پارلماني به يك اصل راهبردي در اداره كشور تبديل شد. در سال هاي اوليه استقلال، افرادي چون (UNU) يكي از رهبران پيشين جنبش دانشجويي و RUSU مسووليت هدايت و اداره كشور را بر عهده گرفتند. تا اينكه در خلال بر گزاري يك گردهمايي 19 جولاي سال 194ميلادي، ژنرال آنگ سان و اغلب افراد كابينه وي توسط اشخاصي كه به يونيفورم نظامي ملبس بودند، كشته شدند.
به واسطه وجود ضعف اوليه در روند دموكراسي نوپاي كشور و عدم تجربه طبقه حاكم، اتحاد كشور دچار بحران گرديده و نهايتا در اثر شورش هاي فراوان فلج گرديد.درست چند صباحي از استقلال كشور نگذشته بود كه در سال 1948 ميلادي، حزب كمونيست برمه (CPB) و گروه قومي كارن و مان كودتاي انقلابي راه انداختند. در نتيجه ارتش به رهبري ژنرال في وين با استفاده از موقعيت بحران زده و اوضاع آشفته كشور طي يك كودتاي نظامي در تاريخ 2 مارس سال 1962 ميلادي،رسما قدرت را به دست گرفت.

3-1) سوسياليسم در برمه

ژنرال في وين با تشكيل شوراي انقلابي اعلام نمود كه از اين پس براي اداره كشور از نظام سوسياليستي استفاده خواهد شد.در همين اثناء بود كه جنبش دانشجويي كشورنسبت به حكومت نظاميان و انقراض حكومت دموكراسي پارلماني در كشور به بر پايي اعتراضات گسترده مبادرت نمودند.
عمده اعتراضات جنبش به اين دليل بود كه اگر چه ژنرال في وين به مردم كشور قول داده بود كه در مسير سوسياليسم گام برخواهد داشت اما در واقع او با كنترل سختگيرانه اش بر حزب سوسياليسم برمه (BSPP) كه تنها حزب قانوني كشور نيزبه شمار مي رود، سياستي فاشيستي را در پيش گرفته است. برنامه واقعي في وين در تاريخ 7 ژوئن سال 1962 ميلادي، براي همگان به نمايش گذاشته شد. در آن زمان، وي به نيروهاي نظامي خود دستور داد تا صدها دانشجوي معترض را كه عليه مشروعيت رژيم ديكتاتوري او دست به تظاهرات زده بودند، به گلوله ببندند. او همچنين شخصا دستور تخريب ساختمان سمبليك اتحاديه دانشجويي واقع در دانشگاه رانگون را صادر نمود. ژنرال في وين ادعا كرد كه اين ساختمان دژ كمونيست هاست،بنابراين مي بايستي تخريب گردد.گفتني است كه جنبش دانشجويي بر مه طي دهه هاي آينده نيز از سركوب دولتمردان برمه اي بي بهره نبوده و تظاهرات و اجتماعات دانشجويي به شدت سركوب گرديده است. از جمله اجتماعات دانشجويي كه ارتش برمه مبادرت به سركوب آن نموده است مي توان به موارد ذيل اشاره نمود:
• تظاهرات 7 جولاي (سال 1962 ميلادي)
• تظاهرات دانشجويي جهت برقراري صلح و متاركه جنگ (سال 1963 ميلادي)
• شورش هاي موسوم به شورش برنج آكياب و درگيري هاي به وجود آمده ميان كشاورزان چيني و برمه اي( سال 1967 ميلادي)
• تظاهرات بازي هاي جنوب شرق آسيا( سال 1969 ميلادي)
• اعتصاب دانشجويان دانشگاه Moulmein( سال 1970)
• شورش هاي به وقوع پيوسته حين تدفين – U Thant دبير كل سابق سازمان ملل متحد( سال 1974 ميلادي)
• تظاهرات يادبود يكصدمين سالگرد تولد شعر ضد استعماري( سال 1976 ميلادي)
• تظاهرات بر ضد كاهش ارزش پول ملي( سال 1987 ميلادي)
• تظاهرات بر ضد كشتار عمومي دانشجويان توسط نيروهاي پليس (سال 1988 ميلادي)
• اعتراضات دانشجويي بر ضد رفتارهاي دولت نسبت به دانشجويان ( سال 1988 ميلادي)
• تظاهرات دانشجويان طرفدار دموكراسي موسوم به(خيزش 8888) (سال 1988 ميلادي)
• تظاهرات دانشجويان و راهبان بودايي( سال 1990 ميلادي)
• تظاهرات ماه دسامبر دانشجويان( سال 1996 ميلادي)
در سال 1987 ميلادي،كشور برمه در ليست كشورهاي در حال توسعه سازمان ملل متحد قرار گرفته و سوء مديريت اقتصادي كشور رو به كاهش نهاد.پس از بروزشورش موسوم به(خيزش تاريخي 8888)ژنرال في وين خود را از رهبري حزب BSPP بازنشته نمود.پس از كناره گيري وي، اولي شين لوين، رييس پليس ضد شورش و مسوول انفجار ساختمان اتحاديه دانشجويان( سال 1962 ميلادي) وكشتار گروهي صدها دانشجوي برمه اي به قدرت رسيد.اين درحالي بود كه شين لوين نيز پس ازصدارت 17روزه و به دنبال گسترش و افزايش ناآرامي ها و اعتراضات دانشجويي از مقام خود كناره گيري نمود.
در آن زمان احساس مي شد كه بهتر است يك سياستمدار مردمي به رهبري حزب برگزيده شود زيرا مردم راحت تر او را مي پذيرفتند. در اين ميان تنها كسي كه از يك چنين موقعيتي برخوردار بود، دكتر“Maung Moung’’ – از فارغ التحصيلان دانشگاه Yale آمريكا – بود. در نتيجه وي به رياست حزب BSPP منصوب گرديد.
دكتر مانگ دريافته بود كه شهروندان برمه اي تنها در جهت برقراري دموكراسي و برگزاري انتخابات آزاد مبارزه كرده و نظر ديگري ندارند. تنها يك ماه و يك روز از مراسم اداي سوگند وي نگذشته بود كه ژنرال ساو مانگ با اجراي يك كودتاي نظامي در 18 سپتامبر سال 1988 ميلادي، او را از كار بركنار نمود. ژنرال ساو مانگ قدرت را از همقطاران قبلي خود ربوده بود و درست مانند آنان اجتماعات، تظاهرات و اعتصابات طرفدار دموكراسي را به هر شكل ممكن خرد و نابود مي كرد.

2-تاسيس جبهه دموكراتيك دانشجويان كشور برمه

1-2) ساختار عمومي و سازماني

پس از قبضه قدرت توسط ساو مانگ، نيروهاي ضد شورش كشور موسوم به (Slorc) اقدام به باز داشت هزاران دانشجو وافراد شركت كننده در تظاهرات آزادي خواهانه سال 1988 نمودند. بسياري از شركت كنندگان در تظاهرات دموكراسي سال 1988 دريافتند مادامي كه قدرت مطلق در يد شوراي (Slorc) است، آنها هرگز قادر نخواهند بود وظايف خود را در قبال كشور و هموطنان خود به انجام رسانند. در نتيجه، بسياري از دانشجويان به مناطق مرزي كه تحت كنترل گروه هاي اقليت قومي است، گريخته و از آنان تقاضاي پناهندگي نمودند تا از اين طريق به مقابله با ديكتاتوري نظامي بپردازند.
پس از مهاجرت اوليه تعداد 8 هزار دانشجو به كمپ هاي مرزي، جمعيت دانشجويان برمه اي سكني گزيده در مناطق هم مرز با كشورهاي تايلند، چين، هندوستان و بنگلادش در اوايل سال 1989 به 10000 نفر1989 افزايش يافت. اين دانشجويان به زودي دريافتند كه جهت پي گيري اقدامات آزادي خواهانه خود لازم است كه در ابتدا مبادرت به سازمان دهي تشكيلات خود نموده و سپس در اطراف مرزهاي كشور به طول 2000 مايل پراكنده شده و به فعاليتهاي آزادي خواهانه خود بپردازند.از اين روي در تاريخ1 نوامبر 1988 ميلادي، جبهه دموكراتيك دانشجويان كشور موسوم به (ABSDF) تاسيس گرديد.
ABSDF سازمان دانشجويان كشور برمه مي باشد كه دانشجوياني از تمامي طبقات اجتماعي كشور در آن حضور داشته و با همياري و همكاري يكديگر در جهت كسب دموكراسي وبر قراري حقوق بشر در كشور به مبارزه مي پردازند. دانشجويان برمه اي با ديكتاتوري نظامي مقابله نموده و بدون هيچگونه محدوديتي تمامي افراد جامعه مي توانند در سازمان آنان عضويت داشته باشند. (ABSDF) در خط مقدم مبارزه مردم براي دموكراسي و حقوق بشر قرار دارد.كميته مركزي سازمان متشكل از 24 عضو بوده كه هر3 سال يكبار درطي برگزاري كنفرانسي ويژه انتخاب مي گردند.از تعداد 24 عضو كميته مركزي سازمان،11 نفر جهت رسيدگي به امور كميته اجرايي مركزي (CEC)انتخاب مي گردند. اين افراد از سوي كميته اجرايي مركزي جهت تصدي پست هاي مشروح در زير برگزيده مي شوند:
1-امور خارجه
2- امور مالي
3-رفاه عامه
4-اطلاع رساني و سازماندهي
علاوه بر اين، از ميان افراد كميته يك رييس، معاون، دبير كل، منشي اول و منشي دوم نيز انتخاب مي شوند.

2-2) كنفرانس ها

كنفرانس اول، دوم و سوم سازمان در فاصله سال هاي 1988،1989 و 1991 برگزار گرديد.پس از برگزاري كنفرانس سوم،حزب (ABSDF) به دو گروه تقسيم گرديد.
5 سال پس از انشقاق حزب ABSDF ؛ كنفرانس ويژه يكپارچه سازي با موفقيت در سپتامبر سال 1996 ميلادي، توسط تمامي اعضاي سازمان برگزار گرديد.
ششمين كنفرانس عمومي سازمان نيز به طور موفقيت آميزي، در يكي از مناطق مرزي مانيت تايلند و برمه از 23 مارس تا 10 آوريل سال 2001 ميلادي برگزار گرديد. در اين كنفرانس 54 تن از نمايندگان، ناظران و ميهمانان ويژه منطقه اي سازمان، وضعيت موجود كشور را مورد بحث و بررسي قرار دادند. مباحث كنفرانس حول فضاي سياسي داخلي و بين المللي،جايگاه جنبش دانشجويي در كشور و بررسي اصول راهبردي و طرح هاي آينده سازمان مي چرخيد. طي اين كنفرانس سازمان BSDF Aبه تبيين تعهدات و اهداف خود در جهت پيشبرد مبارزات دانشجويي بر عليه طبقه حاكم پرداخته وانجام سري فعاليت هاي سياسي و اجتماعي نظير اقدامات آموزشي، برنامه هاي مراقبت بهداشتي، تحقيقات و مستندسازي و اطلاع رساني به موقع را نيز به حيطه كاري خود افزود.

3-راهبرد سياسي

1-3) سياست ملي

در تاريخ حال حاضر كشور برمه، ميان حكومت نظامي از يك سو و گروه هاي قومي مختلف كه متشكل از تمامي شهروندان برمه اي مي باشد از سوي ديگر نزاع بر سر قدرت ادامه دارد. گفتني است كه جنبش دانشجويي برمه در جهت از ميان بردن ماهيت سركوبگرانه رژيم ديكتاتوري به بر قزاري اتحاد در ميان اقشار مختلف جامعه اقدام نموده است. كوتاه سخن اينكه مبارزات آزادي خواهانه در كشور برمه منحصر به عده و يا طبقه خاصي از جامعه نبوده بلكه كليه شهروندان كشور را شامل مي گردد.
مبارزه عليه ديكتاتوري نظامي در انحصار هيچ شخص، طبقه و يا گروه اجتماعي خاصي از جامعه نيست.كليه شهروندان برمه اي در اين مورد با يكديگر اتفاق نظر داشته، بنابراين،آن به وظيفه اي غير قابل انكار براي تمام كساني كه كشورشان را دوست دارند، براي حقوق بشر احترام قايل هستند و خواستار پيشرفت و توسعه كشور مي باشند، مبدل شده است. زيرا براندازي ديكتاتوري نظامي يك آرمان ملي است.
تاريخ جهان به وضوح نشان مي دهد در كشورهايي كه رژيم ديكتاتوري حاكم است، تلاش هاي تزلزل ناپذير و منسجم شهروندان آن كشورها چنانچه بر اساس ميهن پرستي و حس عدالت جويي باشد، براي رهايي از چنگال ديكتاتوري كفايت مي كند. نمونه هاي فراواني از اين دست وجود داشته است كه در آن مردم با تلاش هاي خستگي ناپذير خود ديكتاتوري را ساقط نموده اند. بنابراين، تمامي اعضاي جبهه مي بايستي از حس ميهن پرستي بالاي برخوردار باشند. مبارزه عليه ديكتاتوري نظامي، تلاش براي تجديد مردم سالاري و حاكم نمودن اراده مردم، از جمله آرمان هاي ملي هستند كه تمامي شهروندان برمه اي به آن علاقمند بوده و در جهت نيل به آن گام بر مي دارند. در نتيجه راهبرد سياسي كه جبههABSDF طي سالهاي متمادي از آن بهره برده است همانا پيروي از سياست ملي كشور است.يك چنين سياست ملي كه جبهه به آن معتقد است به هيچ طبقه يا گروه خاصي از جامعه محدود نبوده بلكه بر اساس علايق تمامي گروه هاي قومي استوار گرديده است.
جبهه دموكراتيك دانشجويان، در مبارزه خود عليه ديكتاتوري نظامي از سياست ملي به عنوان يك اصل راهنما استفاده كرده و سعي مي نمايد مفاهيم و عقايدي را كه با آن بيگانه هستند، خنثي نمايد.

اهداف و مقاصد ABSDF در كنفرانس ششم

• آزادسازي و رها يي شهروندان برمه اي از زير يوغ ديكتاتوري نظامي
• دستيابي به دموكراسي و رعايت حقوق بشر وتثبيت صلح داخلي
ظهورجامعه فدرالي و نقش ABSDF درتحقق چنين هدفي
از آنجايي كه تشكيل جامعه اي فدرالي جهت استقرار صلح در ميان كليه شهروندان برمه اي اساسي و ضروري است، به همين منظور جبهه دموكراتيك دانشجويان برمه آن را به عنوان يكي از اهداف اوليه خود برگزيده واز راهبرد خاصي در ايجاد حكومت فدرالي استفاده نموده است. در اين مقطع، جيهه دموكراتيك دانشجويان دو وظيفه مهم به شرح ذيل بر عهده دارد:
الف)آموزش و سازماندهي مردم در مورد ضرورت تشكيل جامعه اي فدرال
ب)تلاش جهت طراحي قانون اساسي فدرالي

فعاليت هاي جنبش

جنبشABSDF به طور منظم به برگزاري نشست هاي كميته اجرايي مركزي و كميته مركزي مبادرت مي نمايد. فعاليت هايي كه در خلال اين نشست ها به آنها توجه ويژه اي شده و مورد ارزيابي قرار مي گيرند عبارتند از:
الف)تجزيه و تحليل موقعيت سياسي جاري كشور
ب)ارزيابي فعاليت هاي جنبش در سال هاي گذشته
پ)برنامه ريزي و تعيين وضعيت آتي جنبش
مقوله دموكراسي از اهميت ويژه اي در ميان فعاليت هاي جنبش برخوردار مي باشد.به طوريكه هر يك از اعضاي جنبش قادر است بدون هيچگونه واهمه اي و آزادانه از وضعيت جاري سازمان انتقاد نموده و تقاضاي تشكيل جلسات بررسي وضعيت نمايد. امور اداري سازمان نيز مسووليت دارد تا جلسات بحث و بررسي را به طور منظم و ادواري تنظيم نموده و قبل از تشكيل كنفرانس و جلسات كميته مركزي كه در آن تصميمات مهمي در آن اتخاذ مي گردد،كليه اعضاي جنبش را باخبر نمايد.از آنجايي كه جنبش به مشاركت آحاد مردم در فرايند تصميم گيري اعتقاد راسخي دارد، به همين منظور تلاش مي نمايد تا با افزايش آگاهي مردم، شكاف ميان مردم و خود را به حداقل رسانده و از مشاركت فعالانه مردم در روند دموكراسي حمايت نمايد. علاوه بر اين جنبش دموكراتيك دانشجويان در مورد نافرماني سياسي، حقوق بشر و سازماندهي جمعي سمينارهايي برگزار مي نمايد.
جنبش دموكراتيك دانشجويان برمه در جهت بهبود روابط ميان سازمان هاي موتلفه،به برقراري روابط رسمي با گروه هاي اقليت قومي مبادرت نموده است، به علاوه ABSDF روابط كاري خود را به حيطه هاي ديگري چون حقوق بشر، صلح، حفاظت از محيط زيست، كليساها، اتحاديه هاي تجاري، احزاب سياسي، سازمان هاي برمه اي خارج از كشور و حمايت از ديگر گروه ها، نيز تعميم داده است.جنبش دموكراتيك دانشجويان برمه علاوه بر همكاري با سازمان هاي بين المللي در سمينارهاي بين المللي برگزار شده در مورد دموكراسي، حقوق بشر، حفاظت از محيط زسيت و موضوعات دانشجويي، كه باعث گسترش تفاهم و حس همكاري مي گردد، نيز فعالانه شركت مي كند. لازم به ذكر است كه سازمان BSDF A به عضويت انجمن دانشجويان آسيايي (ASA) و اتحاديه بين المللي دانشجويان (IUS) نيز درآمده است.

حقوق بشر

از زمان تاسيس ABSDF به اين سو، جبهه دموكراتيك دانشجويان برمه بيشتر به افشاي نقض حقوق بشر در كشور برمه توسط رژيم نظامي رانگون پر داخته است. جنبش براي افشاگري بيشتر و گسترده تر با سازمان هاي بين المللي دست اندركار حقوق بشر نظير عفو بين الملل، حقوق بشر آسيا، گروه هاي حقوقي حقوق بشر ؛كميته وكلاي حقوق بشر، كميسيون بين المللي حقوقدانان حقوق بشر و جمعيت صلح و دوستي سوييس ارتباط مستقيم برقرار نموده است.اعضاي جنبش دموكراتيك دانشجويان برمه علاوه بر همكاري با سازمان هاي بين المللي غير دولتي نظير (NGOs) در دوره هاي آموزشي و بازآموزي متنوعي نيز شركت مي كنندكه از جمله اين دوره هاي آموزشي مي توان به دوره هاي آموزشي ذيل اشاره نمود:
1-دوره آموزش حقوق بشر در تورنتو كانادا، توسط بنياد حقوق بشر كانادا
2-آموزش مستند حقوق بشر در كاتماندو نپال توسط HURIDOC
3-دوره آموزش ديپلماتيك توسط دانشكده حقوق دانشگاه نيوساوت ولز آمريكا
4-آموزش منطقه اي حقوق بشر در فيليپين
5-آموزش دو ماهه مفاهيم حقوق بشر در تونس توسط EL TALLER
گفتني است كه چندين دانشجوي عضو جنبش در دوره هاي آموزشي ويژه حقوق بشر، كه توسط سازمان هاي مختلف بين المللي غير دولتي فعال در زمينه حقوق بشر كه در كشور تايلند مستقر هستند نيز شركت داشته اند.

آموزش راهبردي دموكراتيك

از زمان استقرار رژيم ديكتاتوري در سال 1962 ميلادي در كشور برمه، دانشجويان برمه اي از حقوق دانشگاهي و دسترسي آزادانه به سيستم آزاد آموزشي محروم گرديده اند. در لواي يك چنين آموزش محدود دانشگاهي كه منحصرا جهت پشتيباني از حيات ديكتاتوري نظامي طراحي و تعبيه شده است دانشجويان از حقوق اساسي و اوليه آموزش محروم شده اند. در عوض نظام آموزشي كشور آنان را مجبور نموده است تا تنها به مطالعه علوم سياسي اجباري حزب حاكم با عنوان ((راهي به سوي سوسياليسم)) به جاي علوم سياسي متداول در دانشگاه هاي ديگر كشورهاي جهان مبادرت نمايند.در جهت مبارزه با چنين سيستم آموزشي ديكتاتوري و با هدف فراهم آوردن موقعيت آموزشي مناسب براي دانشجويان برمه اي در يك محيط آزاد دوره آموزش راهبردي دمكراتيك طي ماه هاي ژانويه تا آوريل سال 1994 توسط جبهه دمكراتيك دانشجويان برمه ترتيب داده شد.مراكز تربيت روزنامه نگار جنبش نيز به صورت ادواري و با هدف جمع آوري و انتقال اطلاعات توسط گزارشگران آموزش ديده به ارائه برنامه هاي آموزشي ويژه خبرنگاري مبادرت نمود. طي سالهاي 1992 و 1993 دو دوره آموزشي از اين دست برگزار گرديد.از آن زمان تا كنون گزارشگران ويژه جنبش با اهداف ترسيم شده در ذيل به جمع آوري اطلاعات و اخبار گوناگون مبادرت مي نمايند:
1-جمع آوري اطلاعات و اخبار مهم در مورد نقض حقوق بشر، تخريب محيط زيست و جنگل زدايي در داخل مرزهاي كشور ودر طول آن
2-انتقال اين قبيل اطلاعات و اخبار دست اول و دقيق به خبرگزاري هاي معروف بين المللي از قبيل DVB ؛ BBC و VOA ، سازمان ملل متحد، سازمان بين المللي حقوق بشر و غيره.
3-انتشار اطلاعات و اخبار فوق در مجلات و فصلنامه هاي جنبش
گفتني است كه جنبش دانشجويي برمه بعدها به برگزاري دورهاي آموزشي مخصوص زنان برمه اي با تكيه بر اهداف مشروح در زير در كمپ (Minthamee) اقدام نمود:
1-آموزش دانشجويان دختر عضو جنبش در رابطه با ابعاد اقتصادي، سياسي، آموزشي و اجتماعي
2-توانمند نمودن زنان در عرصه هاي مختلف زندگي وبرجسته نمودن نقش و مشاركت زنان در فعاليتهاي جنبش

اطلاع رساني؛ مستندسازي وانجام تحقيقات

در ميان سازمان هاي دمكراتيك موجود در طول مرز برمه و تايلند، ABSDF يكي از منظم ترين و موثرترين سازمان هايي است كه قادر است به طور گسترده به انتشار اطلاعات و اخبار دست اول در خصوص فعاليتهاي دانشجويي مبادرت نمايد. مستندسازي از موارد نقض حقوق بشردر كشور برمه با استفاده ازامكانات رايانه اي در دفاتر اطلاع رساني جنبش در تايلند و برمه صورت مي گيرد.گفتني است كه اين قبيل اسناد به طور منظم به سازمان هاي غير دولتي كشورهاي سراسر جهان ارسال مي گردد.

نشريات متداول جنبش

نشريه صداي طاووس:
دراين نشريه برگزيده اخبار مربوط به فعاليت نيروهاي دمكراتيك وعكس العمل جامعه بين الملل در خصوص مبارزات مردم برمه،انتشار مقالاتي در خصوص دمكراسي، حقوق بشر، فدراليسم و تجزيه و تحليل وضعيت سياسي جاري كشور برمه موجود مي باشد.گفتني است كه نشريه مذكور به تعداد 1500 نسخه هر دو ماه يكبار در ميان اقشار مختلف جامعه اعم از اعضاي جنبش، سازمان هاي قومي، روستاييان و برخي از ماموران مخفي كشور از طريق شبكه هاي زيرزميني توزيع مي گردد.
نشريه فجر: به تعداد 1500 نسخه هر دو ماه يكبار منتشر شده و حاوي اخبار مربوط به فعاليت هاي نيروهاي دمكراتيك،نمونه هايي از نقض حقوق بشر در برمه، آراء جامعه بين الملل در مورد مبارزات مردم برمه و موضوعاتي در خصوص وقوع جنگ داخلي در كشور برمه مي باشد. اين نشريه در ميان گروه هاي مدافع صلح و حقوق بشر، سازمان هاي وابسته به كليساها، احزاب سياسي، خبرگزاري هاو سفارت خانه ها در سراسر جهان توزيع مي گردد.
نشريه فوكوس برمه:
اين گاهنامه هر دو هفته يكبار از طريق دفتر اروپايي جنبش منتشر شده و به جمع آوري آخرين اخبار و اطلاعات و مقالات مربوط به كشور برمه از مجلات، روزنامه ها و ديگر رسانه هاي جمعي مي پردازد. تعداد 1000 نسخه از اين گاهنامه در ميان شهروندان برمه اي به طور منظم توزيع مي گردد.
علاوه بر موارد فوق، جنبش دمكراتيك دانشجويان برمه به انتشار و توزيع كتب، مقالات تحقيقي، پوستر، كارت پستال، سالنامه و ديگر نشريات آموزشي به ويژه در مورد حقوق بشر و فدراليسم در داخل و خارج از كشور مبادرت مي نمايد.استوديو راديويي (Dawn Gwin) : با وجودي كه در مورد ارسال اخبار و اطلاعات از طريق ايستگاه هاي راديويي مشكلات فني و انساني فراواني وجود دارد،اما جنبش دمكراتيك دانشجويان برمه سعي نموده است تا مقالات خبري و تجزيه و تحليل هاي رسانه اي خود را از طريق استوديو راديويي خود با عنوان (DG)براي خبرگزاري هاي مختلف نظير خبرگزاري آلمان ارسال نمايد. اعضاي جنبش كه در اين استوديو مشغول فعاليت هستند با زحمت فراوان اطلاعات و اخبار را جمع آوري نموده و از طريق ايستگاه ارسال مي نمايند.

لابي جنبش دمكراتيك دانشجويان برمه

از سال 1990 ميلادي نمايندگان مختلف جنبش ABSDF در جلسات سالانه كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد و كميسيون مبارزه با تبعيض اقليت ها حضور يافته اند. در اين جلسات دولت ها و سازمان هاي غير رسمي مختلف جهان از وضعيت موجود اقليتهاي ساكن در كشور برمه آگاه شدند. كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد (UNHCR) با گماردن دو متخصص به نام هاي پروفسور اورگاتا در سال 1990 ميلادي و پروفسور يوكوتا در سال 1991 ميلادي، بر اساس قطعنامه 1503 سازمان ملل متحد موارد نقض حقوق بشردر كشور برمه رامورد بررسي قرار داده است. به خاطر عدم بهبود وضعيت حقوق بشر در كشور، كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد تصميم گرفت تا موضوع حقوق بشر در برمه را در جلسه علني سازمان مورد بحث و بررسي قرار دهد. در اين جلسه مقرر شد تا يك سال ديگر نيز به ماموريت فرستاده كميسيون حقوق بشر افزوده شود.پس از بازديد نماينده ويژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر از كشور برمه در سال 1994 ميلادي،نظام ديكتاتوري ملزم گرديد تا با موازين بين المللي حقوق بشر همراهي نموده و از كشت و كشتارهاي عمومي، تجاوز، توقيف اموال، كار اجباري،تبعيد اجباري افراد و اعمال رفتار خشونتبار با روستاييان و كشاورزان بيگناه بپرهيزند.

توسعه روستايي

حدود يك ميليون انسان آواره در مناطق آزاد شده بدون داشتن سرپناه به زندگي خود ادامه مي دهند. اغلب آوارگان به اقليت هاي قومي Karenni ، Karen و Mon تعلق دارند كه از ظلم و ستم هاي ارتش به مناطق مرزي گريخته اند. اين مردم از تمام حقوق اوليه خود محروم شده اند. به همين خاطر ABSDF تصميم گرفت در جهت كاستن از آلام آنان برنامه هاي آموزشي و پروژه ويژه مراقبت هاي بهداشتي در ميان آنان اجرا نمايد. طي 4 سال گذشته، سازمان يك دبيرستان، 2 مدرسه راهنمايي و7 مدرسه ابتدايي در مناطق آزاد تاسيس نموده است. در اين مدارس حدود 820 دانش آموز تحت تعليم 50 تن از معلمين جنبش مشغول تحصيل هستند. همچنين سازمان 2 بيمارستان 20 تختخوابي و 11 كلينيك درماني درنقاط مختلف مناطق آزاد تاسيس نموده است. اين مدارس و تاسيسات بهداشتي بعدها به خود گروه هاي قومي واگذار شده و كارمندان جنبش به مناطق ديگر اعزام مي شوند. همچنين هرازچندگاه يكبار، گروه هاي پزشكي سيار از ميان دانشجويان پزشكي با كيت هاي بهداشتي به مناطق و روستاهاي دوردست اعزام مي شوند تا به معالجه بيماران مبادرت نمايند.

برنامه هاي ويژه خوداتكايي و خودكفايي

با وجودي كه برخي از سازمان هاي غير دولتي، كمك هاي غذايي و دارويي بشر دوستانه در اختيار ABSDF قرار مي دادند اما به علت ناچيز بودن ميزان آن چنين كمكهايي جوابگوي نيازمنديهاي اعضاي جنبش نبود.در همين اثناء جنبش دانشجويي برمه در جهت ايجاد درآمدزايي براي دانشجويان مستقر در كمپ هاي مرزي، اشتغال زايي براي دانشجويان بيكار و تداوم مبارزات آزادي خواهانه دانشجويي اقدام به اجراي برخي از طرح هاي خودكفايي و خوداتكايي نمود. در سال 1993 ميلادي،جنبش در برخي از مناطق محل فعاليت خود يك نمايشگاه از كارهاي چوبي، يك سوپرماركت و يك مزرعه پرورش احشام برپا نمود. در فوريه سال 1995 ميلادي، نيروهاي دولتي (Slorc) به مقر جنبش يورش برده و ستاد جبهه و كمپ هاي مجاور در منطقه (Dawn Gwin) را به اشغال خود درآوردند. به واسطه اعمال شدت عمل از سوي نيروهاي دولتي، اعضاي سازمان و خانواده هاي آنان مجبور شدند تمامي اموال و اثاثيه خود را بر جاي گذاشته و به مناطقKaren) و(Karenni - كه خيلي دورتر از منطقه (Dawn Gwin) است – كوچ اجباري نمايند. اعضاي جنبش در اين منطقه نيز با مرارت فراوان مجددا اقدام به برپايي تاسيسات كمپ نمودند.اما در اثر دور جديد حملات نيروهاي دولتي با وجود انعقاد موافقت نامه آتش بس ميان آنان و نيروهاي جنبش آنان مجبور به ترك محل شده و به يك جاي امن تر كوچ كردند. آنها دراين محل نيز با وجودي كه تمام دارايي هاي خود را از دست داده بودند مجددا براي خودكفايي دست به كار شدند.